Çaste poetike me poetin:Rexhep F. MORINA

NA FLET KOHA

(Dëshmorit Feim Morina)

———————————-

Na flet koha një histori,

Për qëndresë dhe trimëri.

Një djalë nëne që prej moti,

E kish zemrën zjarr baroti.

Samadraxha ja rriti shtatin,

Për ta ngritur lartë bajrakun.

Të qëndroj përballë stuhisë,

Flamurtar që i prinë lirisë.

Kurrë armiku nuk e trembi,

Gati ish kur e kërkoj vendi.

Ti bëjë nder biri kësaj toke,

Me armë t’sjelli dritë epoke.

Për atdhe betohet si burrë,

Në luftë e mbajti një flamur.

N’vijë të parë me djem trima,

Si shkabë mali Feim Morina.

U mësoj armët mi përdorë,

Si qëllohet me grykëhollë.

Hasmit rruga kudo i pritet,

Me zjarr pushke ai goditet.

Me shokë ecte si uragan,

N’shtigje lufte nuk u ndan.

Fort i shkrepi atij martina,

Toger trimit Feim Morina.

Nuk pushoj armiku vjetër,

Me hafije tujë u përpjekur.

Ti vënë kurth një çlirimtari,

Zemër shkëmb e atdhetari.

Në pritë e vranë luftëtarin,

Agjenturat e serb barbarit.

Ja prenë rrugën për çlirim,

Për fitore e për bashkim

/www.QendraPress.com/