Çaste poetike me poetin;Xhemkadri KASTRATI

I DASHURUAR

——————————

Tani që erdha në moshë të thyer

Çuditërisht, gjërat sa ndryshuan

Fillova që t’bëhem djalë më i vyer

( apo ndjenjat më mashtruan).

Jo, mirë është, gjithçka n’rregull

Me gjasë, më duket, u kthjellova

Fillova ngadalë ta lë atë mjegull

Në poezi, m’besoni, u dashurova.

Nga mbrëmja ne jemi dashnorë

T’përqafuar të dy kalojmë natën

I bëjmë gadi lulet t’i vemi kurorë

Edhe, mirë e mprehim shpatën.

Thonë: nuk njeh moshë dashuria

Ngase ajo është një gjë e shenjtë

Se në dashuri rënka dhe pleqëria

Disa gjëra dhe s’kuptohen shpejt.

Kjo pleqëri çdo ditë më shoqëron

E vetmja kjo që s’më ndahet kurrë

Me te kënaqem e herë më zemron

Kur më thot: po mbahu bre burrë.

Me poezinë sa mirë bashkëjetojmë

Tua them drejt, probleme nuk kemi

I mbushim kupat jetën ta gëzojmë

Natën ecim e në mëngjes kthehemi.

/www.QendraPress.com/