Çaste poetike në net kujtimesh nga ;Qazim THAÇI

_________________________________________

Prizreni, asnjëherë derën nuk e mbylli as për miq e jo-miq

Që ta kalosh Urën e Gurit e të çmallesh me atë të Lanetit
Zejet e dikurshme si relikt të kohës kujtohen bile edhe pushkatarët

E zambakët sikur sodisin këtë dynja dhe vrasin harresën e At-dheut

Prizreni, sikur vret Besën e Lidhjes, në shenjë trishtimi

Se i ikën bijtë këtij qyteti në heshtje, si në kohë kolere

E malli për Nanën Rukë, i ngjanë dhembjes së syrit

Athua si ti emërtojmë tani festat kur ska as erë simitesh

Me aspirinë shoqërojmë natën deri në agimin e festës

E sikur mallin e vendlindjes e bëjmë inat për ata që janë larg

Shushurima e Bushtricës ende respekton edhe vdekjet e dallandysheve

E profesor Nexhati kalit mitin e kalit duke dashur kaq shumë ritin e qytetit.

Gëzimi ,me ethet e Alpeve mat dashurinë e Vërrinit,si Bashkimi

Arbeni kujton Nanën e tim At në shenjë festimi

Kujtimet sikur policë bashkohor na orientojnë mendjen

Në At- dheun plotë dhembje e plotë trishtim ku na ikin ata pa kthim