Çaste poetike të së shtunës me poeten;Dea Basha
Mos më lësho
—————–
Lotët e tu bien
Si rruaza ametisti
Mbi brishtësinë e buzëve
Të paputhura ndër vite
Aty ku rrezet kujtimore
Dremisin në hije
E endrra ime
Më e prekshme bëhet
Lulja ime e thurur
prej pellgjeve të ferrit
kujtoj më të bukurin mirazh
dhe njësoj si ky vend
me re të zjarrta mbuluar
Ditët pa ty
janë ndëshkim
Si pëllumb tetori
Zbret ndriçimin e purpurt të qiejve
në krahët ku trete hënën
aty ku kohë më parë
gllabërove pikëllimin e mimozave
E rozën e flamingove
Ta përqafosh harrove
Frikshëm e ndjej
ardhjen e dashurisë
nga kopshtet më të largëta
si rrymë e butë erërash
Por unë akoma i druhem
Së tashmes së larmishme
Andaj
Për në ferrin me të afërt
Përsëri po iki
Lotët e mi ngrihen
si perla qumështore
Mbi brishtësinë e buzëve
të paputhura ndër vite
Aty ku rrezet kujtimore
Dremisin në hije
E endrra jote
Më e vdekshme bëhet…
