Çaste poetike me :Ari Ukimeri
QERBELA
————–
Ti je lulja e kopshtit tim
Të mbajë unë me shumë kujdes
Në ty unë gjejë çdo herë shpëtim
Bekimin tend herë e pres
Me ty shkoi drejtë përjetësisë
Ti çdo herë jeton me mua
Na jep ndjenjën e shenjtërisë
Përditë je Bekim për mua
Qerbela unë ty të dua
Edhe atëherë kur bëj mëkate
Je çdo herë insiprim pèr mua
Në misteret e kësaj nate
Qerbela moj e bekuar
Ti je plaga ime jetësore
Kurrë nuk je ti e shëmtuar
Ty të kam dashuri Hyjnore
Sa herë mua më zè trishtimi
Emrin tënd unè e thërras
Asnjëherë nuk më prekë hidhërimi
Ndihma jote m’qèndron pas
Unë I mjeri me shumë mëkate
Emrin tënd e thërras çdokund
Në kètè botë plotë me mëkate
Ti më je frymëzim pafundë
Qerbela moj plaga ime
Edhe në gjumë unë ty t’mendoi
Je mrekullia e jetès sime
Me asgjë ty nuk të ndërroi
Gjithmonë qèndron në lutjet e mia
Do të ruaj me shumë dashni
Ty të kam në ëndrra t’mia
Qerbela moj je Hirësi
Qerbela moj dhimbja ime
Çdo herë ty unë të përjetoi
Ma rrëmben ti zemrën time
Aromën tënde kur e shijoi
Aty ku gjejë qetësi shpirtërore
Qerbela moj strehimi im
Në mendjen tonë qëndron
Ti Prore Të kam zemër pambarim
Sa herë kujtoi vuajtjet e tua
] Shpirti mbushet plotë pikëllim
Mos mendo që t’kam harrua
Ti je ndjenja e Shpirtit tim
Unë I shikoi mrekullitë e tua
Natë e ditë unë n’ty mendoi Janë të
Shenjta veprat e tua
Qerbela moj ty të bekoi
Asnjëherë nuk do t’ gjejë qetësi
Nëpër tundimet e kësaj bote
Ty të kam unë çdo pasuri
Do qëndroi tek zemra jote
Edhe në varr kam me t’kujtuar
Në ate çast kur mbaron jeta
Asnjëherë nuk të kam mohuar
Sepse Ti je e vërteta
Ti o dielli mos perëndo
Edhe yjet mbesin në agoni
Hëna dritën nuk e ndalon J
etojmë së bashku në Dashuri