Çaste poetike me :Ari Ukimeri

QERBELA

————–

Ti je lulja e kopshtit tim

Të mbajë unë me shumë kujdes

Në ty unë gjejë çdo herë shpëtim

 Bekimin tend herë e pres

Me ty shkoi drejtë përjetësisë

Ti çdo herë jeton me mua

Na jep ndjenjën e shenjtërisë

Përditë je Bekim për mua

Qerbela unë ty të dua

Edhe atëherë kur bëj mëkate

 Je çdo herë insiprim pèr mua

Në misteret e kësaj nate

Qerbela moj e bekuar

Ti je plaga ime jetësore

 Kurrë nuk je ti e shëmtuar

 Ty të kam dashuri Hyjnore

Sa herë mua më zè trishtimi

Emrin tënd unè e thërras

 Asnjëherë nuk më prekë hidhërimi

Ndihma jote m’qèndron pas

Unë I mjeri me shumë mëkate

Emrin tënd e thërras çdokund

Në kètè botë plotë me mëkate

Ti më je frymëzim pafundë

Qerbela moj plaga ime

 Edhe në gjumë unë ty t’mendoi

Je mrekullia e jetès sime

Me asgjë ty nuk të ndërroi

Gjithmonë qèndron në lutjet e mia

Do të ruaj me shumë dashni

Ty të kam në ëndrra t’mia

Qerbela moj je Hirësi

Qerbela moj dhimbja ime

Çdo herë ty unë të përjetoi

Ma rrëmben ti zemrën time

 Aromën tënde kur e shijoi

Aty ku gjejë qetësi shpirtërore

Qerbela moj strehimi im

Në mendjen tonë qëndron

Ti Prore Të kam zemër pambarim

Sa herë kujtoi vuajtjet e tua

] Shpirti mbushet plotë pikëllim

 Mos mendo që t’kam harrua

 Ti je ndjenja e Shpirtit tim

Unë I shikoi mrekullitë e tua

Natë e ditë unë n’ty mendoi Janë të

 Shenjta veprat e tua

 Qerbela moj ty të bekoi

 Asnjëherë nuk do t’ gjejë qetësi

Nëpër tundimet e kësaj bote

Ty të kam unë çdo pasuri

Do qëndroi tek zemra jote

Edhe në varr kam me t’kujtuar

Në ate çast kur mbaron jeta

Asnjëherë nuk të kam mohuar

 Sepse Ti je e vërteta

 Ti o dielli mos perëndo

 Edhe yjet mbesin në agoni

Hëna dritën nuk e ndalon J

etojmë së bashku në Dashuri