E diela e 7 poezive dhe 7 poeteve;Xhemile ALIU
LAMTUMIRË ATDHE
——————————
Edhe një here , edhe njëherë po të themi lamtumirë atdhe
Edhe deri kur do të tretemi në këto rrugë
Edhe sa dhembje do të përcjellim ne e atdheu
Kur rinia që për nji çast e mbushi me gjallëri gaz e hare
Tani në kolona pa kufij prapë e prapë lamtumirë
Nëna babai mbetur të shtangur
Se besojnë së prapë mbetën në vetmi
Vetëm zëri i nipave e mbesave
U mbeti si oshtimë në veshë dhe shikojnë mos hodhën në përqafim
Nji vit më të njëjtin kujtim në gji
Me mallin që djegë e përvëlon në shpirt
Edhe varret e dashurve tan
Edhe varret e heronjve legjendar
Ndjejnë dhembjen që djegë thellë
Përse gjithë kjo luftë shekullore për të parë vetëm pak diell
Mbi qiellin e lirë të atdheut , ku zogjtë fluturojnë të lirë
Kthehuni bijë kthehuni dëgjohet klithma në heshtje
E dhembja nuk ka kund kufij
Përcjellë dhembjen e kombit
Të përgjysmuar jashtë atdheut
Loti pikon pikon , pikon më dhembje
Shtëpijave që dyert iu qelën nji çaste
Sa shpejtë kaluan ditët për t’u mbyllur prap nën dry
Vetëm qentë endacak apo edhe ndoj mace kalon nëpër oborr të braktisur
Ikeën të zotët një fole mbyllën n’atdhe
Për të ringjallur folët anë e kënd botës
Atdhe o dhembje e pa fund e pa krye
E mërgimtarit nga do që shkon me kurrizin e ngarkuar
Sa nga barra e rend e mërgimtarit
Sa nga barra e rend që bartin në shpirt
Atdhe je e vetmja dritë e diellit
Ku lidhën gëzimi lumturia e hareja
Të paçim për jetë e mot
Moj tokë arbërore , e mbushur me dhembje e lot
Lamtumirë atdhe o vetmja e jona fole
Ku shpirti ndjenë prehjen, qetësinë
NË RRUGË PERTEJ ATDHEUT
19-08-2022
