E diela me penën e artë të shkrimtarit;Gëzim Ajgeraj
DEMENSE
———————-
Harrimeve ecim me vetëdijen mashtruese
e s’ndalemi duke i kënduar himnin e lavdisë së djeshmeve
sa për ti hapë shtigjet e ecjes nëpër mjegull
sikur e djeshmja të ishte vetëm një frazë
a një fjalë e ëmbël goje që na i hap portat e dritës
harruam se ajo ishte e kuqe e dhimbshme e tmerrshme
mishi hante hekur e palca na digjej në flakë
në mos mbi ashtin e qëndresës sonë thyheshin perandorët
ndërroheshin epokat nata po e kryente ciklin e dritës
gurët thyheshin muret binin kalatë errësirat
dridhej toka nën këmbë e skuqej Drini
mbi kafka tona satana ndërtonte hierarkin e krimit
ç’ i mbeti në kujtesë brezave të nëpërkëmbur
pinjollët e të sotmes as që duan ta dijnë se guri ende ska arrit në majë
kush ta shtyj atë kur vëllezërit grinden orë e çast
ehhh medet halli ç’kob harrimi ka rënë mbi kokat tona
prapë tufani i zi na bie vërdallë gardhiqeve
e ne sillemi si të marr rreth etjeve mashtruese
Prizren, 2021
——-
Anemnozë kohe
—————————-
E nesërmja zymtë po na pret, pak faqebardhë
se kush me hilen e vet i frynë ligësisë
helm e vnerë po i vjellim të sotmes hileqare
shkëlqimit i kanë zënë prita e askush s’ia sheh syrin diellit
dasmë për korba ndjellë kjo ulërimë e ligë
nëpër sheshet e mashtrimeve të mdhejt hanë të vegjlit e tyre
mot i ligë ka rënë mbi mendim, mbi shpresë
as ëndrrave më s’ u ndriqon ai kandil i shpresës
se kush kërkon të ngarkon shpresat e vrara dhe mallin
udhët hokojnë orë e çast e marrin arratin
me lakun kohës secili mbi secilin synon grepin
pa çka se virtytet moti na kanë braktisur
edhe ajri pi helmin tonë aromë shafrani
pak kush mbeti pa u helmuar me virusin e ligësisë
lum ai që shkoi e vdiq faqebardhë
