E diela me poeten :Nexha Reçica

KOHA

_________________

E ulur në karrigë të fontanës

Na kalojnë minutat dhe orët

Në kujtimin e dashurisë

Në shtalbat e zemrës sime

Vdesin bukurmirat

E ditës së ikur

Të gjithë ecin nëpër kohë

Udhëtarët e migracionit

Djersitën e kalojnë drojë

Kur marrin çantat

E nisen drejt

Kopshtit të dashurisë

Koha këtu matet

Vetëm

Me fuqinë e mallit

NJË POEZI NË DY VARIANTE

ATËHERË

———————-

Atëherë

Kur ishte në shkurt acar

Tē futa në zemrën time

Erë jugu më ngrohu

Shpirti im u mbush plot mall!!

NË SHKURT

Mbrëmë fare papritur

Përmbrenda meje

Diçka u lëkund

U shkëput erë jugu

Shpirtin tim e shkund

E ngatërrova rrugëtimin

E në shkurt kish acar

Por ne u deshëm

Dhe u ndamë në shtator

Edhe pse,kurrë pa u parë!