E diela me poetin :Sabit Rrustemi
Ars repriza …..
TË NDJEJ SI PULSIN E KËSAJ ZEMRE
Nata m’i merr sytë e nuk të shoh
Nëpër detin e përgjumur lëshoj rrjetën
gjurmoj e gjurmoj
kërkoj fundit të tij
Mes mornicash ankthesh pritjesh
e as një ëndërr gjej për ty
Rrjeta ngelë e zbrazur në mol
tek hap sytë nga trandjet
nga yshtjet gjakimi
Nuk të zë mësa ëndrrën
të të puthë të të shtrëngoj
tërë natën e lume në gji të të mbaj
e të kënaqem njëherë sall me ty
Ëndrrat e paftuara i shporr
tek sa hap sytë
Shkundem si një shpend i qullur
të shoh të tërën brenda qenies sime
të shoh e s’të prek
të lë ashtu të qetë
si natyra që hapet përngadalë
me më të bukurën pamje
Mos jeto për një ëndërr
detit të përgjumur
mos u mashtro
Më shpërgjumin buzët e tua
puhitë prej mëngjesi
Shihe botën time brenda teje se si po shtrihet
si po të mbulon të tërën
njëjtë si bota jote
mua
Kemi thurrë një botë të tërë prej dashurie
një det të paparë ndjenjash përtej ëndrrave
Të ndjej si pulsin e kësaj zemreje që s’ndalet
gjithë ditën e lume të shijoj
aq shumë
sa kam frikë mos po të harxhoj para kohe
Pastaj fshihem në çast
prapa një reje të bardhë a të murrmë
dhe yllësisë sime të zjarrtë përzjarremi bashkë
Rruzullit të pafund
shkrihem e pikoj brenda teje
për ta njomë atë rrënjë shprese
atë dashuri të papërfytyrueshme
që krijon e ruan brenda vetes
botën që e dua
Nuk ndalem e nuk çmallem
oh si përmallem
Jeta ime e rilindur
as një ditë nuk hapet as mbyllet
pa lutjen time nën qerpikun tënd
( 18 fror 2009