E diela me poetin;Sabit Rrustemi

0

Premierë poetike për lirinë tonë …

LE T’NA PUTHË KJO DRITË E BEKUAR E KËSAJ DITE

————————————————————

Zgjohu e dashur

e kthjellu me ujin që t’vjen nga zemra e gurtë e këtij mali

ku e kemi lidhur jetën e fatin

prej Zanafillës e këndej

Veshi rrobat me ngjyrat e kësaj dite

e të kësaj kohe në prag pranvere

Hamë nga një thele bukë zezë

të kësaj toke të shtrenjtë

e lamë pak vend sa për nga një gotë ujë

e nisemi

Udhë kemi deri në atë Zemër Drenice e Kosove

ku na pret Buka e e jetës e e shpirtit

– Buka e Lirisë

e gatuar dhe e pjekur në oxhakun e atdhetarisë shqiptare

aty në Odën e Plakut të urtë e të palëkundshëm

me gjakun e të gjitha moshave

brezave

e kohëve

Mos merr lule as kurgjë tjetër pos vetes

Le t’na puthë kjo dritë e bekuar e kësaj dite

të ai vend i shenjtë flijimi

Pastaj

me dritën e bekuar të kësaj dite

me radhë le t’i puthim ata emra të përjetshëm lirie

me afshin më të thellë të shpirtërave tanë

njësoj siç jemi puthur në natën e parë të dashnisë

Po t’mos ishin këto flijime

me emra e mbiemra

me data të ndryshme të lindjeve

dhe me vetëm një ditëvdekje

ne nuk do t’ishim zgjuar pak më parë

në shtëpinë tonë

aty në tokën e gjyshit

e të dhjetëra gjyshërve të tjerë

as nuk do të prisnim në Trollin Tonë ndonjë pranverë

Hajde e dashur mos u skuq

puthë shlirë e me zemër secilin emër

secilin pishtar lirie që shndrit për ne

këtu e në qiell

e nga qielli i largët e i paarritshëm

shndrit edhe më shumë

mbi ne

I ngrohim këto shtëpiza të përjetshme lirie

në kutiza mermeti

me buzët tona

e gjakun që kemi nëpër dej

Po t’mos ishte kjo Zemër e Zjarrtë Drenice

nuk do t’ishin shkrirë ende ata akuj shekullorë

që kishin dimëruar jetërave tona

brez pas brezi

Pas këtij rituali nderimesh e puthjesh

deri në qelizat më të skajshme të qenieve tona

afrohemi e lidhemi për këtë shtizë të lartë

që mban dhe valëvit në nënqiellin e jetës sonë

atë flamur zemre

e puthemi

puthemi para gjithë botës

si shenjë mirënjohjeje e falënderimi

po për këto jetëra të pavdekshme

se

pa këttë flijim epik

as puthje këtu më s’do të kish

Puthemi e dashur

ashtu siç puthën tokën e na sollën lirinë

Për të gjitha puthjet e tyre për lirinë

ne puthemi për jetën

e për rilindjen e Dardanisë sonë

këtu në Zemrën e Kosovës

midis Drenice

në Prekaz

Abetare të jetës

e të lirisë sonë e kemi

dashni me shije mjalti

mëngjeseve pa fund

( 6 Mars 2021 )

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *