E diela poetike me penën a artë të shkrimtarit:Gëzim Ajgeraj

Fytyra e amullisë̈

——————–

Bota përtej ishte rrokullisur

ai kish mbetur në kokërr të shpinës

nën hijen e sehirit të vetvetes

lumej kishin rrjedhur, njerëzit, koha në kohë

lum ata që e kishin mbajtur për veshi

dikush po e shijonte qetësin e hijes

se mos pikonte diq

nga pema e sukseseve

gjumë letargjik e mos i thënqin

kur u zgjua

koha kish ikur kohëve, ecjet, njerëzit

vetëm ai kishte ngelur prangave të nënvlerësimit të kohës

tek po bluante njatë mendimin e cekët

Zvicër 2022

Nga kronika e ikjes

————————–

Na kërkoi një ikje shekujve na kish pritur

Na gjeti me natë nën qiellin e nxirë ballkanik

Mblodhi ëndrrat e i copëtoi si kristale pas nesh

S`la këngë ndër lisa as përshëndetje nuk la

E mblodhi në një thes të djeshmen e kujtimeve të njoma

Shumkujtë pa i dhënë përshëndetjen e ikjes

Një mal me ëndrra i dogji në një çast

Dhe këngët e pa kënduara për lirinë e Atdheut

Idealit në fyt ia la amanetin e të parëve

Dhe me një strajcë dhimbje në gjoks

I dha udhë ikjes, udhët u bënë mall