E diela poetike me poeten ;Bona Shehu
Copzat e jetes time u thyen!!!
************************************
-Mund ti bashkosh sërish?
Unë do të preferoja të mos e bëja.
-Pse?
Sepse un nuk jam një enigmë.
-Çfarë ndodh me të gjitha copat e jetës sime që bien në tokë?
Ato ranë për një arsye.
Lërini të ulen atje për pak dhe më pas vendosni nëse keni nevojë të merrni ndonjë nga ato pjesë.
Jo, ju nuk e kuptoni.
Ju po evoluoni.
Ajo që ndiej është dhimbje në rritje.
Ju po i lini të shkojnë gjërat dhe njerëzit në jetën tuaj që po ju pengojnë.
Cobzat e jetës po bien.
Thjesht relaksohuni.
Merrni frymë thellë dhe lërini ato gjëra që nuk ju nevojiten më.
Ndaloni të mbaheni pas pjesëve që nuk janë më për ju.
Lërini të bien. lërini të shkojnë
-Sapo të filloj ta bëj këtë, çfarë do të më mbetet?
Ju morët ato qe deshët..
-Kam frikë të ndryshoj.
JO NUK PO NDRYSHOJ!!!
– Të bëhesh kush?
Në atë që duhet të jesh.
Një person i dritës, dashurisë, bamirësisë, shpresës, guximit, gëzimit, mëshirës, hirit dhe dhembshurisë, ato pjesë janë më të rëndësishmet, mos i lini të bien
– Vjen një pjesë tjetër.
Po, le të jetë kështu. – -Pra… nuk jam thyer?
Jo, ju po depërtoni në errësirë,
Un nuk po thyem jam si agimi i një ditë e re.