E diela poetike me poeten;Eli Zeneli

NË ËNDËRR MË MORE

——————————-

Ajo ecte nëpër dhomë,

krejt e hutuar,

Këmisha prej mëndafshi

i rrëshqiste në trupin e saj të nxehtë,

Atë natë asgjë nuk donte,

Atë natë vetëm atë ëndërronte.

Në dritën e hënës,

Shikonte imazhin e tij,

Një yll papritur u shkëput,

lajm të bukurës i solli,

e në ëndërr e mori…

Mos ik, mos ik

rri në shtratin tim,

rri me mua,

Je e vetmja dashuri që dua.

Je diell që zemrën ma ngroh,

Je hënë që natën ma bën ditë,

Je galaksi e pafundme…

Më çove në të bukurën parajsë,

Në kopshtin e lumturisë më ule,

Më more në krah,

vallëzove me mua,

Bërtite me zë të lartë,

Je bota që unë e dua….!