E diela poetike me poeten;Ganimete Jakupi Demiri

PRANË DETIT…

Teksa soditja atë pamje gjithë kaltërsi,

Pashë Deti puthte Qiellin pakufi,

Kjo ia shtonte akoma më shumë bukurinë,

Dashuri mes Tokës e Qiellit pambarim.

Mendoja me vete si qenka kështu,

Edhe këta dinë ç’është dashuria,

Derisa Toka e shkretë duhet të presë,

Çdo gjë nga Qielli të zbresë.

Në perëndim të ditës ngjyrat plot zjarrë,

Qielli u bë i kuqërremtë mbi detin me valë,

Athua Qielli aq shumë kishte dashuri,

Sa u dashka për Tokën të ndërroi gjithnjë.

Pastaj erdhi nata Qielli plot kaltërsi,

Yjet shndërrisnin plot hijeshi,

Toka u bë e tëra zi,

Duke qarë për Qiellin të bëhemi një

(pra kaltërsi).