E diela poetike me poeten:Valbona Hadri

I heshturi

———————–

Qëmoti kishte mbjellur farën

pa e lëruar arën .

Dielli kishte perënduar,

Ai,

priste të ngrohej me rrezet e tij.

Dita në të sosur,

Ai,

Priste ta shijonte mëngjesin dhe dritën e artë.

Shfaqja kishte përfunduar.

Ai,

priste i ulur nê fund tê sallës .

Dashurinë e kishte humbur.

Ai,

Akoma vuante për një dashuri të sinqertë.

03.03.2022

Përtej …

————-

Këngës së zgjimit pa zbardhur dritë e parë lëshohej peri i lëmshit të zjarrtë,

qëndisur me nyjëzim dekadash.

Shpalosja e tij rrëmbeu ninullën në djepin e rritës ,

duke ngërthyer në vete një oqean të tërë lotësh.

Dhimbja rëndoi edhe më shumê

kur u mbyllën sytë.

Çarçafi i kuq mbuloi përjetësisht lulet në të çelur.

Ai i heshtur, por me shikim vrastar kapërdinte mallin e shkëputjes duke provuar rikthimin e tij në një fole të vetme.

Është ai hijezim i gurtë në të akullt.

Është …

Por i lutem harrimit të tij …