E diela poetike me poetin:Arben Rashkaj

FLAS ME SHIUN

————————–

Jeta lind dhe ik drejt fundit me rënie të lirë

Siç bien sonte pikat e shumta shiu.

Nuk e di pse doja t’i numëroja

Pse i përfytyroja si mbështjellës të vegjël për jetën.

Gjeografi e lëngshme mbushur me harta

Më flasin butësisht dhe vrullshëm në rënie

Nuk e di pse doja t’u vija emra

Pse më dukej se brenda rrinin fytyra të njohura.

Dorën zgjata për t’i kapur krejt pa dashur

T’i shpëtoja nga përplasja me rrëmbim

Nuk e di pse desha t’i njihja

Pse besoja se bartnin ëndrra.

Kjo materie e tejdukshme tretej mbi lëkurë

Avullonin e linin ca gjurmë

i shikoja si pamje njerëzish

Pse më dukeshin si portrete në pikturë.

Arben Rashkaj