E  diela poetike me poten:Zaide Noka

Miqësi e kahershme

—————————————

Kanatat e dritareve

Binden prej detyrës së përditshme

Rrëmbimthi hapen

Si për të shmangur ndarjen gjatë natës

Me Malin e Gjalicës hirëplotë.

Sytë qetohen

Në fytyrën qumështore

Në gjirin gjelbëror

Në gërshetat gushëpëllumbi

Ndoshta dhe në vetë pamjen hyjnore të mëngjesit.

Gjuha e heshtur me të është vetëm gjuha ime

Një gjuhë krejt e tjetërllojtë nga të tjerat.

Krenari të paqtë

Vazhdojmë t’i imponojmë njëra-tjetrës

Gjalica prej madhështisë së malit

Unë prej emrit njeri.

Prej miqësisë së kahershme

Detyrohem t’i vesh cilësitë e mia

Tashmë ajo frymon

Tashmë ajo hareshëm gëzon e qesh

Ndoshta ndonjëherë si për të më kujtuar

Të mos e lë në heshtje e në vetminë e përjetshme

Se loti i derdhur në faqe ngrin prej ftohtësisë

Ai lot i derdhur rrëmujshëm

Ndoshta ngrin e bëhet ortek…

zn(Mall i padukshëm)