E diela poetike me shtatë poete/Shukrije Gashi

Endrra që hëngri gjuhën e vetë

(17 maj 2020)

Kur heshtjes t’i thyhen dritaret

degët e stërkequra të molisura

ikën me anën tjetër t’lumit

flokët e thinjura qytetit

të minatorëve do të flejnë n’paqe

në të dy anët mëngjest e hinta

Ibrit me nuk do të vajtojnë anipse

ofshamat e gjata shfryejnë dufin

degët e stërkequra më mirë

të hiqen si dhëmbi nerlik

kur bie në vend të vete a t’hiqet

sa të qeta rrugët e trishtit

paqes thinjat mbase do t’i rrinë

jo edhe aq keq

e mendja e verbuar

merr rrugën e harrimit shesheve

të Evropës blu një rrefim tjetër

mbi urën e kujtimeve Ibri plak

vajin a gjuhën e tij askush

e mori vesh ndonjëherë

në turnin e parë bashkë me

qiellin e bruztë minatoret

zbresin me supet e çliruara

nga historia e degçve të stërkequra

Sa e dhimshme ëndrra që hëngri

gjuhën e vetë dje…