E hëna poetike me poeten;-Merita PAPARISTO

EKSKLUZIVE

——————————–

Pak verë mjafton që të më zhbëjë…

Kemi shtruar tavolinën në ballkon

dhe ti më qëndron në atë cep,

ku vetëm me bisht të syrit mund të të shoh.

Krahët si gjithmonë janë të pafuqishëm

dhe meqë nuk mundem të fluturoj

mbështes gjithë trupin në përqafim.

Ti më sheh me një buzëqeshje të kursyer nën buzë

ndërsa përpiqem të mos të të zhgënjej.

Majat e gishtërinjve mpihen dhe marrin udhë…

por më mirë kështu…

nuk do lë shenja gishtash , nëse bëj ndonjë “krim”.

Në trurin tim bëhen bashkë imazhe të së shkuarës dhe të tashmes…

E di? Në vargje të poezive e gjejnë veten shume njerëz

por po ta them vetëm ty që këto janë vargje ekskluzive!

Mesditë,

dielli luan me retë një lojë pafajësish të rrezikshme

dhe unë qesh me të madhe.

Të gjithë e dinë tashmë që kam dalë jashtë trupit

dhe shpirt zhveshur më duan edhe më shumë.

Përqafoj duke ngjeshur gjoksin pas gjoksit

dhe vazhdoj të qeshurën.

Pastaj dua të kërcej, por hiqem si esëll

veç tundem në karrige majtas djathtas

sipas ritmit të muzikës dhe këndoj me zë të ulët.

Në mëndje më shkon që duhet të fle dhe të pi shume ujë….

dëshiroj gjithashtu të shkruaj këtë poezi për ty

por para se ta bej, zgjedh një këmishe nate

nga më të preferuarat

(atë që vesh gjithmonë për një fat të mbarë….)

dhe përpiqem të shkoj në shtrat për të qetësuara rropullitë e revoltuara

që gjithmonë në të tilla raste

janë në opozitë ekstreme me trurin

që hedh valle dhe qesh si i marrë.

Vargjet më sulmojnë të çmendura sapo vë kryet në jastëk

dhe unë detyrohem të ngrihem, ti përzë nga truri në ekran…

Tani jemi dy… unë dhe poezia ime e hallakatur …

që qëndrojmë para teje me këmishë nate

dhe të tundojmë…

të pëlqen?

Fjalë boshe!

Çfarë the? Mos i shkruajnë ata të tjerët më mirë vallë?

Patetizëm që më bën për të vjellë… me “ah”… dhe me “oh sikur… e dashur”!

Çfarë më bën për të vjellë?

patetizmi apo vera…

një Zot e di!

Në ëndërr më del si gjithmonë….

Çfarë më del në ëndërr?

-Mbylle këtë djall kompjuter dhe shtrihu e fli më parë

që të marrësh vesh çfarë të del në ëndërr

alkooli, kjo marrëzi e këndshme

që brutalisht dhe ëmbël më sundon pa më marrë leje

dhe unë sa më shumë që vjetrohem …

aq më shumë jam edhe djathë edhe verë!

/ëëë.qendrapress.com/