E marta poetike me poeten:Valbona PASHA

Vetmia

————————

Herë në orët e vona më kap një frikë,

si ajo ëndrra që shohim , kur kafshon një qen.

Dhe nata sa vjen më shton errësirë,

Tej sfondit të errët hëna hedh skelet..

Kërkoj të vras frikën , vetëm kaq dua.

Edhe ca zhurma të lehta i dua le të jenë

Në muret e zbrazur sikur ngjallen hiena,

Më shfaqen si re të errëta ,nga makthi që vret.

/V.Pasha/

&   &   &

Të ndjej

________________________

Nëse vonohesh në pak orë

A ndoshta ikën dhe me ditë.

Unë jam një mall që rri përgjoj

Diku i fshehur në një prit.

Si hënë e ndritur vjen tek unë,

Imazhin zbret e flas ngadalë.

Si valë më luan përmbi muzë,

Aromën lë si jargavan.

V.P

/www.qendrapress.com/