E mërkura poetike me poeten;-Barie ÇUPI

Kafe nën hijen e qytezës sime.

——————————————

E zhvesha çastin,si të ishte perëndim,

ia lexova sy e buzë qytezës,

zhuga dhimbjesh piva bashkë me kafenë,

një lot m’u rrokullis në murin e zemrës.

Kohës i çirrej një flakë me shije ferri,

me gjurmë larvash pa drita neonesh,

ç’zë i mungonte drithërimës së ajrit,

erës vjeshtake si pëlhurë kllounesh.

Një puls u ndal,të pushojë në rrjedhë,

borduresh plasaritur,shirash u ndotën,

së fundmi as lulet nuk qeshnin kurrsesi,

molisur aromash,se di në më njohën.

Mbi fletë gjethesh të qelibarta,

çdo ind prekur tokës,çastit e hutuar,

u zgjova si kush,a në çfarë gjinie?

gjersa dielli filloi,të më ftohet nëpër duar.

/www.qendrapress.com/