E mërkura poetike me poeten; Meri BO

Poezia..

———————

nuk do të dojë më dashuri dhe romancë,

fjalë shumëngjyrëshe,

zogjtë që fluturojnë nëpër zemra

dritë dhe përmbytje.

Poezisë nuk i duhen vetëm verat,

detet e mbrëmjes dhe ngjyrat e ylberit.

Poezia…

do që të japësh shpirt nga shpirti yt,

akrobat të bëhesh çdo ditë në një litar të ngushtë. Shpesh dhe kur qan, vuan.

Të tilla gjëra do poezia.

Nëse thua se i bën të gjitha këto, përsëri gënjen.

Asgjë dhe asnjëherë nuk mjafton për të

madje as koha.

Nëse thua përsëri

kaq kam pasur dhe kam bërë aq shumë,

kujto që nuk bëre asgjë

përveç ndoshta një lojë fjalësh dhe emocioni

të një momenti deliran.

Poezia…

hapësira e saj, bota e saj, një natyrë në luftë

të përhershme fizike, të brendshme,

nëse e shihni të bukur, kjo do të jetë bukuria e saj.

Fjalë kyçe që kanë në vete një trill personal

të përhershëm.

Poezia është muzikë për një zemër

që është në trazira të vazhdueshme

Ajo e mira,

e urta si Hirushe,

papritur bëhet dhe kokëmushkë,

kokëshkrepje!

Mos e trembni Poezinë

se ju hedh nga samari!

Meri Bo

/ëëë.qendrapress.com/