E mërkura poetike me poeten; Zhaneta BARXHAJ

Shegë dhe pëllumba

————————————

Trotuareve të rrëgjuara,

këtij vendi të mjerë,

diku do e hasni një burrë të bjerrë.

Një burrë të vjetër, çehre vrarë,

të dobët, të kërrusur, si hardhi e tharë.

Kokën e ka krejt të rrudhur,

faqet përbrënda kafkës futur,

dhe mezi këmbët e mbajnë,

ulur rri aty në anë.

Ca kokrra shege zë çanë ngadalë,

me duart që dridhen, pa thënë asnjë fjalë,

i zhvoksh kokrrash, i hedh një nga një përdhe,

të ushqejë të vegjëlit pëllumba,

ata të rrugës që askush s’i sheh,

ata të lirët, jetim pa fole.

Dhe mbushet trotuari shegë e pëllumba,

burrit të lumtur, i vjen ngjyra, i feks fytyra.

Por, kur era nis të bulurijë,

i gjori plak nuk ka ku rri.

Mbështillet fort me pendët e shkundura,

që lanë mbi shegë të mirët pëllumba.

/www.QendraPress.com/