E mërkura poetike me poeten;Ira KOÇI
Mendimet i përzura jashtë dritares së mendjes
në ajër pluskojnë,si astronauti pa forcën e rëndesës
ato ikin,çalë-çalë,kujtimet tona n’prag t’vdekjes
me dy a tri tinguj fjalësh,në grahmat e harresës
Ti ikën, unë iki, vitet ikin, sa keq!
Kot mërzitem me kohën,më mirë po qesh
Më pickon tek-tuk ndonjë ngacmim si grerz’
Kur kujtohesh fshehurazi,le ta lëmë mes nesh.
/www.QendraPress.com/
