E mërkura poetike me poetin;Llesh GJOKA

BOTA ME FËMIJËT

————————–

O zot, nuk e dita, nuk e kam pikasur më parë

O zot, ç’madhështi më dhurove kësaj here

Ata më kanë zgjedhur në perandorinë e tyre të bardhë

Në vendin pa kufij, pa ligje e sherre.

O zot, më lumturove vertetë, pa kuptuar

Më shëlbove me më të madhen dritë dhe gaz

Në botën e tyre, i nderit jam i ftuar

Kolltukun ma kanë shtruar mbi lule dhe bar.

O zot, si nuk e paskam njohur këtë gjallëri

Që më lëron çdo brazdë të shpirtit tim

Të jesh, të bëhesh edhe njëherë fëmijë.

Është pērqafimi i botës pa kufinj.

O zot, për mua e paske ti të shkruar

Mes tyre të shkrihem i tëri, të lazdrohem

Në qiellin e paqtë jam naltuar

Me sy pëllumbi njatjetohem.

O zot, si më kandise në moshë pleqërishte

Të ecësh nëpër vise ku lindin përralla

Të luash me xhuxhë a viganë kokëkrisur

Të dhurosh puthje princi, të ringjallet Borëbardha.

O zot, ç’ishte kjo bukuri, kjo fantazi

Të fluturosh mbi qilima a mbi zogj si avionë

Të arratisesh larg mbi pyje, në kaltërsi

Të udhëtosh me hënën në mbrëmjen e vonë.

O zot, mos e ndal këtë gaz pa fre

Më le ashtu shakull këtu ku ngjallem

Dua të dëfrehem me ëndrrat këtu, kurrë atje

Bard i lumturisë së fëmijëve do të shpallem.

O zot, fëmijë i lumtur dua të jem

Të rritem është një brengë e madhe, një përgjegjësi

S’jam gati të thinjem, të zhgënjehem

Kohën do ta ndal si me magji.

/www.QendraPress.com/