E mërkura poetike me poetin;Lulzim HAJDARI

Heshtjen e largova nga vetja!.

Heshtjen e largova nga vetja

E mes vargjeve fillova të flas,

Mes thirrjeve në tokën e shejtë, zbrazët

Bujshëm në këtë kohë të pa kohë, ulëras.

Ngatërrohen çeshtjet, historia, qëllimi

Që në fund të fundit, duhet të na bashkoj,

Por jo, jo, me sa shoh’ është e pa mundur

Një djall si për dreq mbrapshtë na tundon.

Duhet ti thirim mendjes o sot o kurrë

Sa nuk është vonë për të ardhmen tonë,

Ndryshe do marrim mallkimin e kohës n’vazhdim

Dhe nga brezat e ardhshëm në vijim!…

/www.QendraPress.com/