E premtja poetike me poeten; Valbona Bajri

FOL ME GJUHËN E ZEMRËS

 ——————————————————-

Mos e fik dritën e ndezur të zemrës

Nëse pikëllimi ka ardhur te ti rrëmbej krahët

Diçka më magjepse se ari jeton brenda teje kujto

Nga mali që sheh përtej xhamit

Një zog i zi po vjen për të të dhënë një lajm

Por zemra flet në gjuhën e vet

Jam këtu brenda meje jeton durimi, qëndrimi

Vullneti dhe në fund dhimbja

Të gjitha u mposhtën

Mirësia u bë sunduese

Dhimbja nuk kishte vend

Zemra foli me gjuhën e vet

Dimrit ia largova acarin

Pranvera më shtoi gjallërimin

Me gjuhën time u mundova të dhuroj ëmbëlsi

Dhimbjen ta bëjë më të vogël

E kudo në botë të mbjellë trëndafila të kuq.

/www.qendrapress.com/