E shtuna poetike me poeten:Zaide NokaLulja e poetit
——————————-
Nga qielli rashë
Në lulnajën e andrrave
Krahët zgjateshin në përqafimin hyjnor
Krejt lulezojat i shtrëngova me mall
Frymova në afshin aromëmirë
Sytë,mendja dhe shpirti
Morën portretin e saj
Humba n’andrra…
Kohë e paqtë mes nesh
Sa i kisha dashun!
Sa më kishin prit!
Shfaqej me emra gjithfarëllojesh:
Narcis,Lulezojë,Lulja e poetit…
Po,Lulja e poetit
Ish gëzu e kish qa pranë saj.
Që atëherë poeti ish fliju
Lulezoja ja kishte marrë fjalët
Ngurosun nga frymëzimi
Poeti i la emnin e tij,
LULJA E POETIT
