Fryma poetike e së dielës me poeten;-Alab SIBEL
Se di
—————————–
U mësuam té bisedonim çdo dité “
Si vëllezër e motra pa limit !
E si shok e miq
Po ‘ fjalën e rendè ‘
Nga ty se kam prité !
Nuk e di ‘ a e the pa dashje ‘
Apo e the qëllimisht ,
Si bombè papritmas ‘ m ke goditè !
Aq sa me lot mu mbushèn sytë ,
E pyeta veten ?
I thash vetes ,sa shpejtè té vrau respekti yt ?
Megjithëse nuk është për tu çudite !
Janë ndodhi té jetës !
Edhe lëndimet nga miqtë “
Po përsëri si harroi ditët e mbara “
Kur pa djallëzi flitej fjala ‘
E as bisedat ne grup “ me orè té gjata !
Po shpejtè ndryshuan gjèrat “
E koha nisi tè kthehej prapa !
Këtë se dita mè herët ,
Besova shumë tek tè tjerët ,,
Po nuk pendohem kurrë ..
Se jeta ‘ mua ma ka lëne hapur çdo udhè !
Prapë mirè qè e kuptova dikur ,
Se kush vlen e kush nuk vlen ‘
Me e respektua !
E di qè do mè kërkonin prapë si dikur ,,
Po le ta kuptonin ai vetè ‘ se ku me mua ka gabu “
Me një fjalè zemrën ma ka lendu ,,
E prapë vetveten se ka kuptu?
E përgjigjet e mija ?
Si era i fluturunè ‘
E kurrë vetje si duket i gabunè
Un e zgjodha heshtjen ‘
Situatën mos me tejkalu “
Nga respekti i moshës !
Nisa me duru “
E fjalën e rendè tmos ja them !
Siç ai e tha pèr mu “
Megjithëse kotè nuk thonë ,,
Ktheja te gjithëve përgjigjet,
Ashtu siç e meritojnë ..
Se ata mendojnë qè tkan lënduar !
Por gabimet e veta sè shpejti do ti psoin ,,
Do ta marin vesh ‘qè vetè mkan trazuar ‘
Atëherë kur “ shoqëria e miqësia do tnis për ti munguar !!
Se jeta është kjo !
Me një fjalé për se gjalli
Edhe ndèr varre tè qojnë ,,
Po prapë bëhem e forté “ se jam vetvetja “
E kurrë forcat e mija nuk i dobësoi !
Secili gabimet e veta ‘do ti kuptoi ..
Se di a e tha me qèllim ??
Apo pa dashje gaboi ??
/www.qendrapress.com/
