Fryma poetike e së dielës me poeten;-Liljana  NDONI

Heshtja që flet me gjuhën e shpirtit

——————————–

Si një pikture e vjetër që me heshtjen e saj flete me veten,

E dëgjon nga larg dhe zëri ime nuk e prek dot  heshtjen..

Me pëlqen e heshtur sepse me mungon,po ,më mungon….

Një puthje te ka mbyllur gojën, dhe sytë kane fluturuar enden ëndërrojnë..

Te gjitha gjerat që ishin te mbushura ne shpirtin tim,

Te gjitha  i more dhe ti dele prej saj i mbushur me shpirtin tim.

Flutura ëndrrash te

ndritshme te përshkojnë si një flake,

Flatrat te janë te lidhur nene qiellin e huaj me pritjen e gjate,

e me heshtjen qe u plake..

Zëri u ngrit ne thirrje e nuk e di se ku humbi ne kërkim,

Nata e heshtur e mori nder yje,

ku ylli është vete heshtja dhe zëri I’m nuk te arrin..

Një qiell te ri kërkon te fluturoj e

udhën ta përshkojë atje ku e ndjenë malli,

Heshtjen dhe prangat e kurbetit ti thyej,

e fluturimin të ndjek atje ku me përqafimin shuhet malli..

E dashuria merr flakë zjarri

Sa shumë mall ka shpirti për sytë e tu.

/www.qendrapress.com/