Fryma poetike e së dielës me poeten;-Poetja BRUNNA
ZOTI PA ATDHE
————————
Botë e re, modë e re
Qiell pa identitet, zot pa atdhe
Dikur qielli, kishte një emër
Qiell i zotit, me shpirt e zemër.
Ishte syri blu i zotit
E qorroi dora e robotit
Ku janë yjet, pse nuk duken ?
Çfarë u bënë..që u zhdukën ?
Asnjë yll, nuk duket në qiell
Dielli atje ku dilte, më nuk del
Edhe dielli ka ndryshuar drejtimin
Ku kishte lindjen, tani ka perëndimin.
Ju prish qetësia edhe zotit
Është koha e robotit
Zot robot , zot torturash
Mund t’a quash,si të duash.
Është zoti i milionerëve
Zot i shkencëtarëve, i ordinerëve
Zot robot, pa shpirt dhe fe
Zoti i vërtetë, mbeti pa atdhe.
Qiell i zymtë, zagushi
Enden shpirtrat pa çati
S’kanë paqe, as në botën tjetër
Kërkojnë parajsën e tyre të vjetër.
Engjëjt si pulëbardhat përmbi retë
Qajnë për zotin e tyre të vërtetë
Ku është zoti mëshirëplotë?
Pse ka frikë nga zoti robot?
Ku mund të jetë fshehur vallë?
Mos është ngujuar nga roboti djall?
Botë e re, modë e re
Mbeti zoti pa atdhe.
E lanë qiellin, pa identitet
Zot i qiellit, u bënë vetë
O Zoti im, na ruaj nga zoti robot
Mos lejo, t’a shkatërrojë k’të bot!
(Bruna Softa)
/www.qendrapress.com/
