Fryma poetike e së dielës me poeten;-Shukrije GASHI

TUNDIM VJESHTE

——————————–

22 shtator 2017

Mblidhi piklat e shiut

po munde jam unë aty

shtatore pikëllimi dje dhe nesër

një gotë pelimi me ty

Jashtë stuhi vjeshte

në ritmin e mallit tim tundon

kohën që nuk e prekëm kurrë

luan prajshëm me gjethe

drunjësh që dridhen purtekë

ato refuzojnë të shkëputen nga degët

mbahen fort pas njëra -tjetrës

nuk duan t’ndahen nga jeta

Zbrit dil nga kurmi ynë

eja ngadalë aty ku ishe dje

shpejto mblidhi këto gjethe vjeshte

n fërfllazë po munde

po më dhembë trupi I tyre n’rrënqethjet e mia

mos i lë të bien n’ tokë nën putrat e njeriut

jam unë aty me sythin

tonë që lulëzoi kurrë

një ëndërr rebele ankth n’ dremitjet shekull

as në moshën e pushit mbi buzët

e dashnisë s’parë u shqit nga sytë e mi

as n’ Mileniumin e ri

Vrapo po munde ndali ato t’ shkreta

t’ mos i merrë me vete zvetënia e kuqrremtë

pluhuri me fërfllazë

n’bredhje tutje shikimit dylbi

shtigjeve të dhimbjes së bukur

ta dish n’ secilën nga ‘to

është shpirti im për ne për ty

mos i lë të ikin janë kujtimet

e mia aty

Barka e Noas që kurrë e kuptuam

krejt profecinë e saj

dhe shumë dëshira të tjera

Fëfllazë me stuhi’shpirtit tim rebel

e çmendur po fryejnë uraganët Irma

e Maria mbaji gjethet po munde

më dogji shpirti nga mërzia

mos i lësho të lutem kurrë nga dora

na çmendi stuhia

një trastë e madhe kujtimesh

nuk shkeputet dot nga deget

Ç’drafungë e marrë qenka dashuria…

/www.qendrapress.com/