Fryma poetike e së dielës me poeten;-Zanë MALI
Gruaja që e deshi zjarrin
——————————————–
Nuk lindi për të qëndruar në hijen e emrave
apo për të veshur fjalët e bardha të heshtjes
Ajo erdhi si gur i rrallë
ngulur thellë në tokën që s’e harron dhimbjen
Kokën nuk e uli kurrë
as kur qielli i mëngjesit ishte i shtypur me çizme
Në duart e saj s’kishte unaza
por plagë që shkëlqenin si medalje të nëndheshme
Në vend të vargjeve të lehta
ajo shkroi me gjak alfabetin e qëndresës
Në vend të gërshetit
një shigjetë drite që shpërthente errësirat e burrnisë së rreme
Burgu për të ishte vetëm mbrëmje
ku mendohej kombi në errësirë
jo nata që e ndal frymën
por terri ku ajo ndizte fshehur një fanar
Fjala e saj
dilte nga zemra
rrufe që zgjon pemën
në gjumë shekullor
ajo ishte dru i thatë në krah të stuhisë
gati të digjej
veç të ngrohë të ngrirët e kombit të vet
Katedra nuk i mjaftoi
ajo deshi të mësojë popullin me këmbë,
me hap
me guxim që s’e mat dot shkenca
Dhe kur logot e shtetit u trazuan
ajo foli me gjuhën e parë
atë që buron nga goja e burrave të vërtetë
dhe nga dhimbja e grave që kanë lindur flamur
ishte pemë që s’bie kur fryn tradhtia
këmbanë që bie vetëm për të vërtetën
grua që e deshi zjarrin jo për t’u djegur
por për të ndriçuar
/QendraPress/
