Fryma poetike e së dielës me poeten:Barie ÇUPI

Përgjigje të njëllojta

————————–

Prej dallgësh udhëtare,

tempulli i detit,

si shpirt i ringjallur në heshtje,

citje e ndjelltë e njerëzimit,

harqe të ndritshme valësh ikin përtej

në bregun tjetër,

siluetash dërgojnë zë zemrash,

drejt perëndimit,

zbrazëti përqafimesh,

zbehtësi e shpërbërë fjalësh e germash,

piklash të kriposura,

si sumbulla lotësh të kristalta,

…

ngazëllim poetësh,

k’ta predikues të qiellit,

thellësisht nostalgjikë,

si thellësia tunduese e detit,

hapësirash të fshehta ,

transportues ndjesish gjer në pafundësi nënujore,

përjetim poetësh,

k’ta zota shërues të gjurmëve tokësore,

…

kujtoj harresat,

mbyllje portash,

hapje dritaresh hapësinore,

ndizet muzgu i pasigurt,

paanësi absolute e vetëdijes për madhështinë e kohës,

këtej e përtej,tutje,

ku po pushon pjesa tjetër e botës,

befas mbi gurishte më formohen emra,

pastaj lemza,

pastaj këmbësh të zbathura,

zbërthim përgjigjesh të njëllojta,

monotone,

si plagë shekullore,

dashurinë time e mbaj në trup,

e gërvishtet lehtë bregdetit të gurtë,

merr frymë me zor,

herë gulçon e herë shëtit butë,

e shkumon në fletën e lagtë,

përsëritje e dhimbjes,

e asgjësë,

që ka humbur forcën prej lundrimi të gjatë.

/www.QendraPress.com/