Fryma poetike e së dielës me poeten;Dile GECAJ
KURBETQARI I PA FAT DHE VJESHTA
————————————————
Po na ikën vjeshta e zymtë n’të ziun kurbet ,
Prap ngeli i vetmuar kurbetqari i shkretë .
Po na zhvishet natyra nga petkat e shumë llojshme ,
Shpirti i kurbetqarit rri i veshur me dhimbje t’përjetëshme !
Eh, shqiptari ynë i dashur , kurbetqar i mjerë ,
Si nuk e gëzove n’këtë vend,asnjë ditë të mirë !
Kaluan vite qyshëse të pat përbirë kurbeti i zi,
Po të ikën jeta i zhytur n’punë, n’vetmi dhe mërzi !
Që t’kthehesh n’vendlindje ,ti dëshiron dhe ëndërron,
Por edhe nëse kthehesh, o i shkretë, ku do shkon ?
Prindërit e tu dhe shumë nga të afërmit, t’gjith janë shuar,
Shtëpinë tënde, gjër në temel, shkijet t’a kanë rrënuar !
Do ecësh rrugëve si i marrë , s’ka për të t’njohur asnjë njeri,
Askush nuk ka për t’a çarë kokët , se cili je apo nga vjen ti,
Njerëzit të cilët të kan njohur nuk janë më n’këtë botë ,
Do ulesh në temelin e shtëpisë, për t’a larë me lot !
Po na ikën kjo vjeshtë si n’ëndërr, jemi n’prag t’dimërit ,
Ty kurbetqarë do të të shtohen dhimbjet e shpirtit .
Por nuk je vetem ,ke edhe shumë shokë të tjerë ,
Dimërin e kan në shpirtë,edhe kur është verë !…
/www.QendraPress.com/
