Fryma poetike e së dielës me poeten;Katerina BARBIERI
Poezia ime
———————-
Un jam një modeste poete,
vargu m’rrjedh si lumë me valë,
me to ngjyej qiej e dete,
lirika merr frymë ngadalë
Muza m’zbret lehtë nëpër vargje,
rrjedh si gjaku i kuq në damarë,
shtrihet ëmbël si vjeshta mbi parqe,
poezia si mjelmë e bardhe….
Refleksh metaforash si flokë – dielli,
mbi mallin e tretur e plot ëndërra,
retë strukur në gji i mban qielli,
dendur e ngrysur porsi mjegulla
Se muza më çelet si drita,
në flladin e lehtë pranveror,
si hëna derdh qeshje si çika,
e ndrojtur, çuditërisht meteor…
Asnjehere ty s’të kam braktisur,
se vargun e bëra buqet,
profumin me ar të qëndisur ,
më deh e më bën si një mbret!
/www.QendraPress.com/