Fryma poetike  e së dielës me poeten;Pranvera QERIMI

Zanë e malit

———————–

Pluhurin ajo e thith,

 Dheu për të është ushqim.

 Mua vetmia ma thith gjakun…

Gjakun, si shushunjë.

 Zemra më është përvëluar,

Si një xham i rrezatuar,

që do pëlcas, nëse e prek me duar.

Gjoksi më është bërë me vrima,

 Gozhda bën vend aty.

Mendimet e mia,

as rrufeja si ndalon.

Ëndrrat e mia janë me të ditën.

Eh jo natën…

E zhvesha mendjen time,

por asnjëherë trupin e saj.

Shok i lotëve jam.

 Kuis si një bagllamë dere,

 jo për trupin e gufum të një femre,

por për shpirtin e saj.

Që më strehoi,

si nje zog në fole.

E tani që po vdes…

 Po e hedhë kallëpin e dhëmbëve,

Po ua lë te tjerëve dhuratë.

/www.QendraPress.com/