Fryma poetike e së dielës me poetin;-Setki Q. JASHARI

Nuk matet lumturia e dashurisë

—————————————–

Më në fund guxove, t’më thuash të dua!

Nuk di të rrëfej, se sa jam lumturuar

Më the me zë të ëmbël, me zë magjie

Jam ylli juaj, ndaj më duaj edhe ti

Jam hëna jote, eja të flesh tek mua

Jam dielli yt, ngrohu me rezet e mia

Jam zefiri i verës, freskou me mua

Jam dallga e detit, që laj mëkatet e tua

Nuk më besohej, mua të marosurit

Por të qeshte fytyra, plot nur perëndie

Sytë të rrëfenin, oqeane lumturie

Lot gëzimi ndrisnin, si vesa e Prillit

Faqet të skuqeshin, si agimet në Maj

Të putheshin buzët, si petale trëndafili

Zemra t’pulsonte, si oshëtim uragani

Në përqafim joshte, trupi yt i flakëruar

Sa e çuditshme, sa u zvogëlua universi

Gëzonte me mua, dhe toka dhe qielli

Festonte me mua, dhe hëna dhe dielli

Këndonte me mua dhe fusha dhe mali

Kërcente dhe mëshqerra, dhe sorkadhja

Fluturonin me mua, çafka dhe shqiponja

Sa fatlum isha, nuk kishte masë lumturia

Askush s’matej me mua, as vetë perëndia

/www.qendrapress.com/