Fryma poetike e së dielës me poetin:-Sitki  Q.JASHARI

EHHHH, PLEQËRIA . . . !

—————————–

U plaka un’ i mjeri, u treta si qiriu

Malli për fëmijët, shpirtin më griu

Mendja më ysht, të shkoj larg dua

Por s’mundem dot, as deri në krua

I dërmuar, i shkatruar, i mërzitur,

Si jetim, në një fshat të sakatosur

E ç’më lypset jeta, mua haramit

Kur si hyj në punë, as vet shejtanit

Sa mjeran! Këmbët më s’më binden

Dhe duart e çaravitura, më dridhen

Dhe sytë shpesh, më qajnë me lotë

I pa lumtur dje, i pa shpres dhe sotë

Tërheq këmbët e dobëta, zvarë-zvarë

Në kasollen time të shkoj sa më parë

Si kërmilli nga vapa, në guaskë mblidhet

Ashtu të rri, të pres, mbase bota zgjohet…

Ah! Sytë për dreq, s’më bëjnë më dritë

E dhimbshme, se s’ka më për mua ditë…

Dhe me veshët për bes, asgjë s’dëgjoj

E ç’më duhet jeta, kur asgjë nuk shijoj

Në jastëk kokën kam vënë, e qaj pa zë

Për jetën që më iku dhe s’më vjen më

Qaj me dhimbje, me të vetmen shpres

A do t’kem njeri pranë, kur un’ të vdes

/QendraPress/