Fryma poetike e së dielës me poetin;- Ylli POLLOGATI
BUKURİ QË RRİ SYVE
—————————-
Një natê e gjatê, si mur ra mbi mua
dhe këngë atë fundvere, u bê një serenatë melankolike,
vështrimin mê mbyste loti i fshehur,
qante zêmra…
Qyteti, një hapësire e zorshme…
era, herê mê përqafonte e herê mê trêmbte,
një herê bashkê me shtêrngatên,
kur buzët e njoma nisên çikjet,
mê përplasën…
Bukuria mbeti syve
dhe kur jeta ma fshehu
jetê iu bê ëndrrave
afrohej si dashuri zêmre
qeshnin sytë, mê verbonte
bukuria, qê i dorëzohej dashurisë…
Vërtet, e mundimshme
dhe pse me thinja ma shtonte etjen
ç’rregullime nisi frymëmarrja
ç’mê tha, se dëgjova kur buzët mi afroj,
si marrëveshje e heshtur…
Ajri digjte gêrmat e fjalëve nêr buzët e kafshuara,
qê çmalleshin nga vitet fshehur…
afshi vërtitej syve e tretej shikimit malluar.
Zogjtë, herët kishin nisur këngët pranverore,
bashkê me shpresën time…
/www.qendrapress.com/