Fryma poetike e së dielës me poetin;Gazmend BEQAJ
U zgjova herët në mëngjes
———————————–
Shpërlava fytyrën
Me ujë të ftohtë
Dhe shikova veten në pasqyrë…
Nuk isha unë aty
Nuk ishte më aty njeriu
Që besonte në fjalën e thënë
Në besën e dhënë
Në shpirtin e sakrificës
Dhe bamirësisë
Në pendesën e njeriut
Të zënë në faj
Dhe dashurinë e paskaj…
Nuk isha më unë aty
Valët mosmirënjohëse të jetës
Plot intrigë e injorancë
Plot smirë e hipokrizi
Një tjetër njeri sollën aty…
Në pasqyrën e zhgënjimit
Unë pashë
Njeriun e dorëzuar
Që më nuk beson
Në nevojën
Dhe mundësinë e mbijetesës
Së njeriut të mirë
/www.QendraPress.com/
