Fryma poetike e së dielës me poetin;Llesh GJOKA

KËSHTJELLË PREJ RËRE

————————————

E mbaj në pëllëmbën e dorës, me pesë gishtat hapur,

duke u dridhur hijeve të muzgut

Kështjellën prej rërës së lagur,

si kështjellën e Edinburgut.

E mbaj si anatemë e ditëve të reja,

kur hyra brenda portave të rënda

me tingujt e heshtjes,

në boshësinë e emrave të vdekur.

Atëhere kur mbreti dhe lordët ia kishin mbathur

trokut të shekujve.

Në litani fjalësh e mbylla veten,

në vendin e largët

Brenda mureve që ndriçojnë prej silici dhe kripe,

duke luftuar me hije shqytarësh,

duke pirë verën e buteve të gjakut.

E ndërtova kështjellën prej rëre

bashkë me fëmijë të tjerë ëndërrimtarë,

të zhytur në marrëzinë tonë prej arkitekti

Të yshtur nga profecitë e gjysheve,

kur na përcillnin këngën e gjumit të bardhë.

E ndërtova kështjellën prej rëre

buzë detit që uturinte

Derisa gjuhëzat e valëve pa mëshirë

e morën me vete

duke fshirë gjurmët

e njëmijë e një mundimeve.

ll@gjoka

09.07.2024

/www.QendraPress.com/