Fryma poetike e së dielës me poetin;Sabit RRUSTEMI

RRUGËS QË NUK SOSET

————————————–

Gjatë paraluftës së fundit

në një shitore të fshatit Lashtinë

ku për të blerë ndonjë gjë për nevoja të Shpisë

dilte herë pas here Metë Lashtina

hyn Vojë Milici sa për t’parë ç’po “bluhej” aty

Të rinj fshati

mbledhur më shumë për t’folur se sa për t’pirë

zunë të shikohen në sy

” athue kujt ia paska m’sy”.

E ai drejt e te Meta

si më i moçmi prej tyre

“K’ta t’rinjtë Met-o, nuk e dijnë

e po t’ves ty

prej kur keni ardhë k’tu me Shpi ?”

Nuk e priti këtë Metë Lashtina

ani prej një prishësi rendi në këtë tokë të lashtë

siç ishte ai

Me dorën e djathtë

e ndreqi pak më mirë plisin mbi kokë

të bardhë si Bora

dhe u kthye kah ai

“Po t’kallzoj, bre Vojë

masi m’vete

po k’tu mbrenda nuk kam qysh”

E kapi për krahu

e dolën jashtë

“Prej kur ai Diell qëndron atje lart

na prej k’tu poshtë ju kemi falur e lutur

për çdo ditë t’Lume

si sot”

Vojë Milicit nga ajo kohë e këndej

i humbi rruga para syve

e nuk e gjeti më

Mbi varrin e Metë Lashtinës

për çdo pranverë rinohet bari

Të rinjtë e paraluftës

tash si gjyshër

presin e përcjellin nipër e mbesa

rrugës që nuk soset

( 6 Nëntor 2023 )

/www.qendrapress.com/