Fryma poetike e së mërkurës me poeten:-Fatmire BERISHA
EMRIN TËND SOT NJOHËN TË GJITHË
————————————————————–
Dridhej toka nga gëzimi
Shamia drejtë qiellit si duket prekte retë
Fishekëzjarret si ylber shpërthenin
Të gjithë në një zëri brohorisnin
Kemi festë, kemi festë.
Këtu erdhi dhe nëna Shqipëri
Pran saj Maqedonia Plav,Hotë, Grudë dhe Çamëri
Kapur për dore valle pa u ndal
Ta ndan gëzimin së bashku me ne
Gjithmon të bashkuar
NJë komb një gjuhë
Kemi dhe një fe.
Nga shtetet një nga një, formonin vagan
Nga një letër urimi dhe me nga një lajm
Urime Kosovë shteti më i ri
Me gjithë meritat të pranuam ty.
Gjaku i atyre që jetë dhanë
U bë dëshmitarë i kësaj lirie
Zemrat tona të mëdha sa një malë
si zogë në hapsirë me valle merrnim fluturimin
Të gjithë pa ndalur shprehnim gëzimin.
Krenohu Kosova ime
Rri kryelartë pa u trembur hiq
Tash nuk je vetëm ke edhe shumë miqë
Emrin tend sot njohën të gjithë.
PLISI I BARDHË DHE KULLA PREJ GURI
Thërrisnin gurët e lashtësisë
Dorën e muratorit e djersën e ballit
Tek fisi Berisha gurëthemelin me nis
Gjoks luanat, fuqia e atdhetarit.
Me ata gur të çmuar ndërtimin e nisën
Që dhe topit të i bënin ballë
Zëri i burrit që shkrepte jehonë
Çdo zemër shqiptari dridhërisht pushton.
Në mes vetullash me atë plis kombëtar
Shtatë male radhazi zëri depërton
Në krye t’oxhakut ai plis i bardhë
Krenar këmbëkryq rrinë dhe kuvendon.
Siç e gdhendë poeti fjalën e tij
Urtësisht dhe ti e gdhende ashtu
E qëndise aq bukur me dituri
Mendje dhe dritë për pasardhësit tu.
Si qyp floriri me shkronja të arta
Kurrë se kishte shkelur atë fjalë burri
Kush tjetër mund të jetë ky trim atdhetar
Përpos Ramadan Hasan Berisha dhe kulla e tij prej guri.
/www.qendrapress.com/
