Fryma poetike e së mërkurës me poeten:-Linda FANA

Iluzion

——————————————

Nuk mërzitem nëse nga kjo botë ikë një ditë,

Iluzion dhe mashtruese më doli,

Shumë pak apo fare hiç ka kuptim kjo jetë

Fyerje, ofendime, egoizëm e tradhti më solli.

Pak apo fare hiç ka dashuri

Po të ekzistonte dashuria nuk do të kishim armiqësi

As xhelozi dhe egoizëm por vetëm miqësi.

Secili nga ne këtë e ka provuar

Sa të bësh vetëm mirë të gjithë të duan,

Kur në funksion nuk je, nuk je njeri i mirë

As dashurinë që ke afër nuk nuk do ti lëshoj sytë.

Shpejtë kërkon dashuri të re, e shumë fjalë të këqija i gjen për ty,

Po të ekzistoj dashuria

As pas ndarjes nuk bëhen fjalë

Jo vetëm në fillim kur nevoj kishte për djall.

Kur të behen vitet, gabimi të gjen çdo ditë

Thotë se dashurinë ti vet je duke e prishë.

Çfarë kuptimi ka kjo botë

Njeriu i mirë njolloset kot,

Nga xhelozi dhe i keqi që gropën do t’ia bëj

Çohet të vie në shtëpi me gojën melhem,

E me zemër të prishur

shtëpinë lëmsh ta bën,

Sa t’ia kthesh shpinën njerëzve tu ju flet,

Jo po, kështu do të ishte më mirë, se kjo nuk e di as vet,

Kur të ikën ai, të tjerët të drejtohen ty

Në Familjen tënde kshtu do të ishte më mirë.

Vetëm një e kam mësuar në këtë botë t’pa kuptim

Një dashuri të vërtet ka

por jo ndër njerëzinë.

Duhet kaluar periudha

mirë dhe keq me ta.

Po the një fjalë që s’duhet , ke ke për tu nda.

Sa ke me pas të mira te kqiat pa u ndalë

Por kjo do të bëj që të kuptosh, çdo gjë të përdalë.

Asgjë nuk është e jotja

Dhe e askujt s’ka për të qenë

Kjo bot iluzion do të mbetet për gjithë.

Një dashuri është, e mund të jetë e vërtetë

Vetëm ajo e Zotit që krijoi këtë jetë.

Ajo të përcjellë në çdo periudhë

Nga njerëzit e këqij do të heq duke u lut,

Ti do t’ia dalësh në gjithë vështirësitë

Ai të krijoi dhe lartë ka për të ngritë,

Deri sa të vie koha te ikësh një ditë.

15. 05. 23

Hannover

/www.qendrapress.com/