Fryma poetike e së mërkurës me  poeten; Margarita Llapushi Zeneli

Bisedë me veten..

———————————

Sa e duruar është vetja ime

kokën shpesh ul e nuk bën zë,

duron shumë s’hiqet kurrë trime

hapësirë më shumë,të tjerëve u lë!

Më merr shpesh në krahët e saj

vetja ime,si fëmijë më përkëdhel,

faj mban mbi shpinë dhe kur s’ka faj

heshtur rri gjatë, se fjalë nuk gjen!

Sa e urtë është vetja ime

të mirat mbrapsht kurrë s’i kërkon,

dhe kur mirënjohjen t’a bën thërrime

ti përsëri “faleminderit” u dërgon!

Grindem shpesh me veten time

se për veten ajo kurrë s’mendon,

dhuron buzëqeshje për sytë e të tjerëve

të qeshi vetë,gjithmonë harron!

Sot në gjunjë iu ula e i thashë

më fal, për çdo herë të kam lënduar,

urrejtjen shpesh dhuratë ta lashë

më fal,që tek të tjerët më shumë kam besuar!

Të dua sot me shpirt ta them

e ashpër me ty jam treguar,

harroj se forcën tek ty e gjej

dhe jo tek të tjerët që kam përqafuar!

Të përqafoj ty,sot, o vetja ime

për sinqeritetin dhe durimin që ke,

më e pastra dashuri, e them me bindje

e shtrenjta ime,që kurrë, vetëm s’më le!

S/www.QendraPress.com/