Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Shqipe BYTYÇI

UDHËKRYQEVE

——————————–

(n‘kujtim të Pranverës Shqiptare 1981)

Pa, si dritën përpiu terri

si kaosi tentakulat lëshoj

kur befas u përshfaqën Orët

e shikuan, mirë e mirë

veç sa nuk e shituan me sy

Nuk ishin t’një mendje të Mirat

kokē m‘kokë kuvenduan

më pas, me rend i dhanë gji

Grykës, ende ndien flakēn

njeriu i kësaj toke

t’fillimin e t’bardhës dhe t’zezës

fuqinë e pashterrshme ulur shpirtit

Rilindjen e asaj pranvere

Mujin si ngritej, rrënjëve të vjetra

Edhe këtij shekulli

edhe sot

ai bart karmën e tij

bart nëmën

që Nëmesi i la peng

Orës tij i rri përballë

edhe kur zjarr kuçedre vjell

bëhet një me tokën

me qiellin

me ujtë

me shpirtin e shenjtë

Çdoherë

udhëkryqeve të kohës

lind apostuj

Toka ime mëmë

2022 (ripostim)

/QendraPress,com/