Fryma poetike e së mërkurës me poeten;- Violeta Zogaj-TELAKU

Le të pushoj i qetë, dëshmori

—————————————-

I buzëqesh fytyra dëshmorit e

I rritet nuri kur në çdo shtëpi

shqiptare valëvitet flamuri

I gëzohet shpirti e dritë I bëhet varri

Qelin lulet mbi varr edhe gjelbëron bari

I ndrin të dy syt, dëshmorit

I ndalet dhe loti

Kur ndër ne valon flamuri

Si sot e qëmoti

I zbardhet lulja e ballit

Nuk ka më asnjë hall

Jetën e dhënê për këtê tokë

E ka bere hallall

Në qiellin e pastërt

Kur Shqipet flutorojnë

Deshmori qetësohet

Zemra I gezohet

I mbyllet plaga dëshmorit

E dhimbje më nuk ka

Kur flamuri me shqipe

Vendoset ne Kala

I behet zemra mal

Bashkë me ne feston

Kur flamuri ynë

Edhe në ahengje valon

Dëshmorit, varri I zgjerohet

Edhe I ndriqohet

Kur sheh shqiptarin

Çdo ditë kur gëzohet

Pash gjakun e tyre derdhur per flamur

Pash jeten e tyre te dhene ne rini

Jo flamuri te shkelet

Të pêrdhoset pa meshirë

Mos lejoni, ju lutem

Të shohim diqka të pështirë

Dëshmorit te kombit

Mos ti hyjm në hak

Le të pushoj I qetë dëshmori

Në tokën arbënore

Flamuri le të valoj

I lirë nëpër keto troje.

Violeta Zogaj-Telaku

/QendraPress/