Fryma poetike e së mërkurës me poetin;-Asllan MIFTARI

LETËR NËNËS ( letra e parë )

E dashur nënë ! – Ndjej që je mërzitur

Më thonë se, dhe përlotur rri tek dera

Ti mos u mërzit nënë e dashur

Do të vijë dhe per ne, e lule çelë pranvera !

Ti e vetme nuk je nënë

Përlotur, shumë nëna presin ngahera

E di nënë se për evladin e saj

Çdo nëne i dhemb e therë zemra !

E di se vetmuar je nënë

Vetmuar si gjithë nënat e botës

Iku rinia…., e gjitha nënë !

Ikën…! – Si satelitë që sillen, rreth e rrotull Tokës !

E dashur nënë ! – Ndjej mallin e përvëluar

Ndjej dhe lotin duke kulluar

Prek mërzitjen që të bren përmbrenda

Ndjej që dhe kur Zoti fle, ti rri e zgjuar !

Nënë ti tek dera mos rri menduar

As dhe përlotur tek dera mos më rri

Do vij së shpejti dita nënë

Të kthehem, e të ç’ mallemi unë e ti !

E dashur nënë ! – E pa udhë jeta në Dhe të huaj

Dhe bulevardet duken, si të ngushta shtigje

Llampadarët nuk e përzënë errësirën

Vetëm hëna kur lëshon, ndonjë rreze drite !

Vetmuar ecin njerëzia rrugëve nënë !

Dhe unë eci kuturu e fillikat

Nganjëherë dhe vetveten nuk e gjej

Sikur sëmundja kur të dergj, e të vë në shtrat !

Kot se ka bekuar Zoti tokën Mëmë

Malli të tretë si qiriun kur fryn era

Balta më ëmbël se mjalta, thotë Çajupi i madh

Atje dhe dimri ngroh, më shumë se këtu pranvera !

Së shpejti do të vij, e të ç’ mallemi nënë

Ti tek dera mos më rri e zgjuar

Kur të vij e të trokas portën, ti hape nënë

Gjurmën e kollën time, ti nuk e ke harruar !

Andaj ti mos u mërzit nënë e dashur

Shpejt do të kthehem në tokë të bekuar

Kur të trokas në portë, ti hape nënë

/www.qendrapress.com/