Fryma poetike e së mërkurës me poetin;-Gëzim AJGERAJ
ZALLAHI E DHUNËS
Kur pëlcet një luftë e ndizet një vatër zjarri diku
dikush i hedh lëndë djegëse, disa vrapojnë ta shuajnë
e shum të tjerë bëjnë sehir
si në filmat horror,
kur njeriut i mirret jeta dhunshëm
vdes një fëmijë, një i ri, një plak, a një luftëtar
që mbron pragun e shtëpisë
edhe atëherë kur ajo shembet mbi të
e raketat e shpojnë qiellin
mbi kokën e tijë
thonë se po kriset njerëzimi
apo dhuna ka hyrë si me gjilpëra në koka njerëzish
pastaj thonë se toka nuk na zë
e i duhet kursyer metër katrorët
duke i munguar frymët e racës njerëzore
thonë e ç`nuk thonë të mdhejt e të mdhejve
për rendin e ri botrorë
që assesi spo mundë ta lindin
pa dhunë
ndezin një vatër zjarri
pastaj edhe një një tjetër,
dhe një tjetër
dhe eksperimenti në epruvetat
e kokave të krisura
kërkon pulsin e rezultatit
për ta matë
sasinë e dhunës që i duhet krimit
e gjithë kjo
në fillim duket si një lojë me filma
më vonë jetët e njerëzve
po numërohen me numra predhash
në fund
po vdes njeriu i pafajshëm
ata që duhet të vdesin të parët
mbetën kolltukëve!
/www.qendrapress.com/
